juminn..er ég að verða klikkuð eða?

Úff það fór illa um mig í gærkvöldi!
Var heima í mestu rólelgheitum að horfa á klassa dansmynd með stelpunum aldrei þessu vannt og þá hringir síminn sem er svo sem ekker óvanalegt en ég þekkti ekki númerið sem var verið að hringja út en svaraði að sjálfsögðu

Ég: Halló
A: Sæl Ragnheiður mín, þetta er hún amma þín, ég er villt!

Ó guð minn góður og allir heilagir, er ég orðin klikkuð eða er hún amma gamla farin að hringja af handan ( eins og flestir trúlega vita sem lesa þetta blogg þá dó í amma í okt)!! Reyndi að ná andanum og jafna mig eftir slagið sem ég missti úr...ok Ragnheiður hugsaðu nú rökrétt, þetta er trúlega ekki amma þin.

Ég: uu aa uuu hérna ég held að þú sért að hringja eitthvað vitlaust...
A: ha? en ég er hérna í Kópavoginum og ég er bara villt.

NEiiiii þessu trúi ég nú ekki, hvað ætti amma mín að vera að gera í Kópavoginum! Æi þetta er örugglega kona með alzheimer ráfandi um og hefur bara hringt í einhvern..Svo fór aðeins að rofa til hjá mér, fannst ég kannast við röddina..

Ég: UUu hérna er þetta nokkuð amma hans Atla, þetta er sko Ragnheiður kærastan hans..
A: Nú er þetta ekki Ragnheiður ÓSK(sem er barnabarnið hennar)...æi ætlaði í heimsókn til hennar og finn ekki húsið

Kvaddi í snatri, dró djúpt andan og vonaði að liturinn skilaði sér fljótlega í andlitið á mér.

Við stelpurnar vorum svo að ræða málin og komumst að þvi að það hefði nú verið ansi skondið hefur ég ekki áttað mig á þessu, hefði bara farið að sannfæra ömmu hans Atla að ganga í áttina að ljósinu. Þetta verður allt í lagi amma mín gangtu bara í áttina að ljósu, hlustaðu á mig GANGTU Í ÁTTINA AÐ LJÓSINU!

Þetta var nú meira símtalið, lagðist svo á sálina í mér að ég ætlaði aldrei að sofa um kvöldið

Seinna
Raggan (ekki alveg orðin klikkuð eftir allt saman)